La dimenjada passada, qu'èri au Cultura de Lescar tà crompà'm un libe espanhòu sus Aragon en l'estile de las guidas Gallimard, dab tèxtes un drin literaris. Que'm trobavi davant lo taulèr desdeishat de musica regionau quan a man esquèrra, aperceboi lo perhiu d'ua hilha agradiva, malament guastat per l'ombreta deu son òmi a pena sortit de l'atge ingrat. Que devisavan a perpaus d'un pialòt de CD, més en mustra a l'estrem deu men taulèr. Qu'èra miraclèr : joenòts captius davant la musica deu pèis, sasits per las represas deus Beatles per coralas bigordanas. Au bèth miei deus ventorruts vestits de terlís militars e deus fans de Johnny translatats de Lilla ençà, ua vision de gràcia : los Jausèp e Maria deu Biarn que vesiavan tendrament lo lor nin jos plastic. "Allez, je te l'achète". Ua grana emocion que'm harpeja : que'm tiri de cap au pialòt, P com Pagalhós, N com Nadau, A com Ardalh, ací qu'ei la causa charmanta, la qui sagerà l'union patriotica de dus joens biarnés. "Allez je te l'achète" : qu'èra aquiu, que i a ua minuta, lo son arridolet de hemnina, lo son poder de gojatet. E lo petit Jèsus que s'aperava Christophe Maé.![]()
